เรียนภาษาจีนออนไลน์ ไวยากรณ์จีน กฎการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ภาษาจีน

เรียนภาษาจีนออนไลน์ ไวยากรณ์จีน กฎการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ภาษาจีน

สนุกกับไวยากรณ์จีน 
语法 (yǔfǎ/หวีฝ่า)
ไวยากรณ์

กฏการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของ 一 (yī/อี)

1. อักษรตัว 一 (yī/อี) เป็นวรรณยุกต์เสียงที่หนึ่ง ในการนับเลขและการบอกลำดับยังคงอ่านออกเสียงวรรณยุกต์เสียงที่หนึ่ง

• เมื่ออยู่เดี่ยวๆ
  เช่น 一 (yī/อี) หนึ่ง
• เมื่อเป็นลำดับที่
  เช่น 第一 (dì yī/ตี้ อี) ลำดับที่ 1
• เมื่ออยู่ท้ายประโยค
  เช่น 初一 (chū yī/ชู อี) วันที่ 1

2. เมื่อ 一 (yī/อี) วางหน้าพยางค์ที่มีวรรณยุกต์เสียงที่ 1, 2 และ 3 เสียงวรรณยุกต์ 一(yī/อี) จะเปลี่ยนเป็นวรรณยุกต์เสียงที่ 4 (yì/อี้)

เช่น

• 一杯 (yī bēi/อี เปย ) อ่านว่า yì bēi/อี้ เปย (1 แก้ว)
• 一年 (yī nián/อี เหนียน) อ่านว่า yì nián/อี้ เหนียน (1 ปี)
• 一起 (yī qǐ/อี ฉี่) อ่านว่า yì qǐ/อี้ ฉี่ (ด้วยกัน)

3. เมื่อ一 (yī/อี) วางหน้าพยางค์ที่มีวรรณยุกต์เสียงที่ 4 เสียงวรรณยุกต์ 一 (yī/อี) จะเปลี่ยนเป็นวรรณยุกต์เสียงที่ 2 (yí/อี๋）

เช่น

• 一次 (yī cì/อี ชื่อ) อ่านว่า yí cì/อี๋ ชื่อ (1 ครั้ง)
• 一位 (yī wèi/อี เว้ย) อ่านว่า yí wèi/อี๋ เว้ย (1 ท่าน)

4.一 (yī/อี) เมื่อวางอยู่ระหว่างคำกริยาซ้ำกันสองตัว จะออกเสียงเบา
เช่น

• 看一看 (kàn yi kàn/คั่น อี คั่น)
  ดูสักครู่
• 想一想 (xiǎng yi xiǎng/เสี่ยง อี เสี่ยง)
  คิดสักครู่
• 找一找 (zhǎo yi zhǎo/เจ่า อี เจ่า)
  หาสักครู่

ที่มา: www.facebook.com/oecschool/posts/473396612844433

กฎการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์เสียงที่ 3 ในภาษาจีนค่ะ
三声变调 (sān shēng biàn diào)

1. เสียง 3 อยู่ติดกันสองพยางค์ พยางค์หน้าจะเปลี่ยนเป็นเสียง 2

3+3  -> 2+3  เช่น

• 你好 (nǐ hǎo/หนี่ ห่าว)
  อ่านออกเสียงเป็น ní hǎo/หนีห่าว
  สวัสดี
• 水果 (shuĭguŏ/สุ่ยกั่ว)
  อ่านออกเสียงเป็น shuíguŏ/สุยกั่ว
  ผลไม้
• 洗澡 (xǐzǎo/สี่จ่าว)
  อ่านออกเสียงเป็น xízǎo/สีจ่าว
  อาบน้ำ
• 手表 (shŏubiăo/โส่วเปี่ยว)
  อ่านออกเสียงเป็น shóubiăo/โสวเปี่ยว
  นาฬิกาข้อมือ
• 海水 (hăishuĭ/ไห่สุ่ย)
  อ่านออกเสียงเป็น háishuí/ไหสุ่ย
  น้ำทะเล
• 可以 (kěyǐ/เข่ออี่)
  อ่านออกเสียงเป็น kéyǐ/เขออี่
  สามารถ, ได้, ตกลง
• 脸鬼 (liǎn guǐ/เหลี่ยนกุ่ย)
  อ่านออกเสียงเป็น lián guǐ/เหลียนกุ่ย
  หน้าทะเล้น
• 雨伞 (yǔsǎn/หวี่สั่น)
  อ่านออกเสียงเป็น yúsǎn/หวีสั่น
  ร่มกันฝน
• 管理 (guǎnlǐ/ก่วนหลี่)
  อ่านออกเสียงเป็น guánlǐ/ก๋วนหลี่
  การจัดการดูแล
• 语法 (yǔfǎ/หวี่ฝ่า)
  อ่านออกเสียงเป็น yúfǎ/หวีฝ่า
  ไวยากรณ์
• 选举 (xuănjŭ/เสวี่ยนจวี่)
  อ่านออกสียงเป็น xuánjŭ/เสวี๋ยนจวี่
  เลือกตั้ง
• 老虎 (lǎohǔ/เหล่าหู่)
  อ่านออกเสียงเป็น láohǔ/เหลาหู่
  เสือ

2. หากเสียง 3 อยู่ติดกันสามพยางค์ พยางค์ที่ 1 และ 2 เป็นกลุ่มเดียวกัน สองพยางค์แรกจะเปลี่ยนเป็นเสียง 2

3+3+3 -> 2+2+3 เช่น

• 展览馆 (zhǎnlǎn guǎn/จั่นหลั่นก่วน)
  อ่านออกเสียงเป็น zhánlán guǎn/จั๋นหลัน ก่วน
  ศูนย์นิทรรศการ
• 表演者 (biǎoyǎn zhě/เปี่ยวเหยี่ยนเจ่อ)
  อ่านออกเสียงเป็น biáoyán zhě/เปี๋ยวเหยี๋ยน เจ่อ
  ผู้แสดง
• 蒙古语 (měnggǔ yǔ/เหมิ่งกู่ หวี่)
  อ่านออกเสียงเป็น méngú yǔ/เหมิงกู๋ หวี่
  ภาษามองโกล
• 洗脸水 xǐliǎn shuǐ/สี่เหลี่ยน สุ่ย)
  อ่านออกเสียงเป็น xílián shuǐ/สีเหลี๋ยน สุ่ย
  น้ำล้างหน้า

3. หากเสียง 3 อยู่ติดกันสามพยางค์ พยางค์ที่ 2 และ 3 เป็นกลุ่มเดียวกัน พยางค์ตรงกลางจะเปลี่ยนเป็นเสียง 2

3+3+3 -> 3+2+3 เช่น

• 小拇指 (xiǎo mǔzhǐ/เสี่ยว หมู่จื่อ)
  อ่านออกเสียงเป็น xiǎo múzhǐ/เสี่ยว หมูจื่อ
  นิ้วก้อย
  好老板 (hǎo lǎobǎn/ห่าว เหล่าปั่น)
  อ่านออกเสียงเป็น hǎo láobǎn/ห่าว เหลาปั่น
  เถ้าแก่ที่ดี
  总导演 (zǒng dǎoyǎn/จ่ง เต่าเหยี่ยน)
  อ่านออกเสียงเป็น zǒng dáoyǎn/จ่ง เต๋าเหยี่ยน
  ผู้กำกับภาพยนตร์

4. หากเสียง 3 อยู่ติดกันสามพยางค์ แต่แยกกลุ่มคำไม่ออก ก็ให้อ่านพยางค์หน้าเป็นเสียงที่ 2

3+3+3 -> 2+2+3 เช่น

• 我很好 (wǒ hěn hǎo/หว่อ เหิน ห่าว)
  อ่านออกเสียงเป็น wó hén hǎo/หวอ เหิน ห่าว
  ฉันสบายดี
• 请你写 (qǐng nǐ xiě/ฉิ่ง หนี่ เสี่ย)
  อ่านออกเสียงเป็น qíng ní xiě/ฉิง หนี เสี่ย
  เชิญคุณเขียน
• 我想买 (wǒ xiǎng mǎi/หว่อ เสี่ยง ใหม่)
  อ่านออกเสียงเป็น wó xiáng mǎi/หว๋อ เสียง ใหม่
  ฉันอยากซื้อ
• 五五五 (wǔ wǔ wǔ/อู่ อู่ อู่)
  อ่านออกเสียงเป็น wú wú wǔ/อู๋ อู๋ อู่
  ห้าห้าห้า
• 九九九 (jiǔ jiǔ jiǔ/จิ่ว จิ่ว จิ่ว)
  อ่านออกเสียงเป็น jiú jiú jiǔ/จิ๋ว จิ๋ว จิ่ว
  เก้าเก้าเก้า

*** ข้อควรระวัง กฎการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์เสียงที่ 3 เปลี่ยนเฉพาะการออกเสียงเท่านั้นนะคะ เวลาเขียนกำกับเสียงวรรณยุกต์ยังคงเขียนเสียงที่ 3 เหมือนเดิมคะ

การเปลี่ยนเสียงของ 不 bù มีหลักให้จำง่ายๆ ดังนี้ค่ะ

“不” (bù/ปู้) แปลว่า ไม่
เป็นคำที่มีวรรณยุกต์เสียงที่ 4 เมื่ออยู่ตัวเดียวโดดๆ หรือวางอยู่หน้าคำที่มีวรรณยุกต์เสียงที่ 1 2 3 ตัวมันเองจะยังคงออกเสียงเป็นระดับเสียง 4 เหมือนเดิม เฉพาะเมื่อคำที่ตามหลังมาเป็นเสียงวรรณยุกต์เสียงที่ 4 เท่านั้นมันจะเปลี่ยนระดับเสียงจากเสียง 4 เป็นระดับเสียง 2
ตัวอย่างเช่น

• 不喝 (bù hē/ปู้ เฮอ)
  ไม่ดื่ม
• 不来 (bù lái/ปู้ ไหล)
  ไม่มา
• 不好 (bù hăo/ปู้ เห่า)
  ไม่ดี
• 不坏 (bú huài/ปุ๋ ห้วย)
  ไม่เสีย
• 不会 (bú huì/ปุ๋ หุ้ย)
  ไม่เป็น
• 不去 (bú qù/ปู่ ชวี่)
  ไม่ไป
• 不在 (bú zài/ปู๋ ไจ้)
  ไม่อยู่
• 不是 (bú shì/ปู๋ ซื่อ)
  ไม่ใช่
• 不做 (bú zuò/ปู๋ จั้ว)
  ไม่ทำ

  ***ส่วนการใส่วรรณยุกต์นั้น ตามหลักแล้วต้องใส่เสียงวรรณยุกต์เดิมค่ะ แต่บางตำราอาจใส่เสียงวรรณยุกต์ที่เปลี่ยนเสียงเพื่อเป็นการเตือนให้ผู้เรียนจดจำและออกเสียงได้ถูกต้องค่ะ

ที่มา: www.facebook.com/oecschool/posts/415735488610546, www.facebook.com/oecschool
เรียบเรียง: Learningstudio.info